پانسمان موقت دندان یک ماده موقتی است که برای محافظت از دندان بین جلسات درمانی استفاده می‌شود. این ماده به‌عنوان مانعی موقت عمل کرده و از ورود باکتری‌ها، مواد غذایی و مایعات به داخل حفره دندان جلوگیری می‌کند. پانسمان موقت معمولاً در درمان‌های ریشه (اندودانتیکس)، بعد از برداشتن پوسیدگی عمیق، یا قبل از قرار دادن ترمیم‌های دائمی استفاده می‌شود. از جمله مواد رایج در پانسمان موقت می‌توان به زینک اکساید اوژنول (ZOE)، گلاس آینومر و سیمان‌های بدون اوژنول اشاره کرد که بسته به نوع درمان و نیاز بیمار انتخاب می‌شوند.

این نوع پانسمان باید ماندگاری کافی تا جلسه بعدی درمان داشته باشد، اما درعین‌حال به‌راحتی توسط دندانپزشک برداشته شود. برخی از انواع پانسمان‌ها خاصیت ضددردی و ضدمیکروبی دارند و به کاهش التهاب و حساسیت دندان کمک می‌کنند. بااین‌حال، چون مقاومت و استحکام این مواد کمتر از ترمیم‌های دائمی است، در برابر جویدن و فشار زیاد ممکن است دچار سایش یا شکستگی شوند. بنابراین، بیماران باید مراقب باشند تا از خوردن غذاهای سخت یا چسبناک خودداری کنند و در صورت افتادن یا آسیب دیدن پانسمان، سریعاً به دندانپزشک مراجعه نمایند.