نخ بخیه دندان یکی از ابزارهای ضروری در جراحی‌های دندانپزشکی است که برای بستن زخم‌ها و برش‌های ایجاد شده در طول درمان‌های جراحی مانند کشیدن دندان، پیوند لثه، یا ایمپلنت‌های دندانی به کار می‌رود. نخ بخیه دندان معمولاً از مواد مصنوعی یا طبیعی ساخته می‌شود که می‌تواند جذب‌پذیر یا غیر جذب‌پذیر باشد. نخ‌های جذب‌پذیر در بدن حل می‌شوند و نیاز به کشیدن بخیه ندارند، در حالی که نخ‌های غیر جذب‌پذیر پس از مدتی باید به‌طور دستی توسط دندانپزشک برداشته شوند. این نخ‌ها در اندازه‌ها و انواع مختلفی وجود دارند که بسته به نیاز جراحی انتخاب می‌شوند.

استفاده از نخ بخیه دندان برای جلوگیری از عفونت، تسریع روند بهبود و کاهش خونریزی پس از عمل ضروری است. نخ‌های بخیه باید قابلیت کشسانی و مقاومت مناسبی داشته باشند تا در طی بهبود زخم، فشار لازم را وارد کنند و از باز شدن زخم جلوگیری نمایند. همچنین، انتخاب نوع نخ بخیه بستگی به موقعیت جراحی، مدت زمان مورد نیاز برای بهبودی و نوع بافت مورد ترمیم دارد. با توجه به حساسیت ناحیه دهان و لثه، استفاده صحیح و به‌موقع از نخ بخیه نقش مهمی در بهبود سریع و کاهش عوارض دارد.